Column: Een brug te ver
Column door Hendrik Beelen: Een brug te ver
In de namiddag reed ik over de Reudinkbrug in Lochem op weg naar mijn huis in Laren. Pal voor de brug stond een geel bord met de alarmerende boodschap “stilstaan op brug verboden”. Dat leek me op dat moment een nogal overbodige tekst. Want waarom gaat een normaal mens stilstaan op de brug als hij naar huis rijdt?
Thuisgekomen las ik dat de brug op instorten staat. En dat zwaar verkeer er niet meer overheen mag rijden. Mijn vrouw, die over dezelfde brug nog thuis moest komen, appte ik meteen: “Andere weg nemen, niet over de Reudinkbrug. Ik ben zojuist aan de dood ontsnapt. Denk aan de ingestorte brug in Genua vijf jaar geleden.”
U trekt wellicht uw wenkbrauwen op omdat ik met deze app hoog inzet. Dat zit zo. Na een reeks mislukte app-grappen (die door haar ogenblikkelijk werden ontzenuwd), moest ik dit keer de ernst van de situatie duidelijk te maken. Helaas is mijn reputatie op dit punt alleen maar slechter geworden. Zij is over de brug naar Laren gereden. En beweerde dat ze zelfs op de brug even stil heeft gestaan.
Thuis las ik nieuwsgierig de digitale informatie op “Lochem nieuws”. De brug is vermoeid: beton- en wapeningsschade aan de constructie van de brug. Zou dat nu van de een op de andere dag zijn ontstaan? Dat leek me sterk. Verderop las ik dat de gemeente al langer wist dat de brug in aanmerking zou komen voor onderhoud. Maar bij een hernieuwde inspectie bleek opeens dat het heel slecht gesteld was met de brug. En daarom moest acuut worden ingegrepen. Raar, bij de eerste inspectie rinkelde een heel klein belletje en nog geen jaar later ging het alarm af. Anderzijds: rampen zie je ook zelden aankomen.
En waardoor ontstaat dergelijke vermoeidheid? Zouden de alsmaar groter wordende vrachtauto’s daar debet aan zijn? Dat zou ik me goed kunnen voorstellen. Maar daar las ik niets over.
Mijn gedachten dwaalden af naar onze Burgemeester en Wethouders, ons College. Deze tegenvaller vond ik sneu voor hen. Na 10 jaren praten werd in december vorig jaar nog slagvaardig een ferme knoop doorgehakt over de brug bij Almen. Er werd 630.000 euro uitgetrokken voor een nieuwe landbouwbrug. Daardoor hoeven (hooguit) twee boeren niet meer door de dorpskern van Almen te rijden. Want kennelijk is dat het ergste wat er is: boeren die in onze plattelandsgemeente af en toe eens door een kern rijden.
Zou het college dat besluit ook hebben genomen als ze wisten van de Reudinkbrug? Of zou het dan voor hen ook een brug te ver zijn geweest?
Bij de start van het nieuwe college werd duidelijk gemaakt wat de inwoners van onze gemeente van hen mochten verwachten: “Verbinding” was een van de vijf kernwaarden. (Slagvaardig was ook een kernwaarde) En dan valt bij mij het kwartje. Nu snap ik waarom ze zo met die bruggen in de weer zijn. Nee geen Genua aan de Berkel, maar verbinding aan de Berkel. En dat mag wat kosten!